Kaç gündür dünyaca büyük bir mücadele içindeyiz karşımızdaki illet Korona denilen küçücük bir virüs . Bir taraftan kendimizi korumak için ne yapacağımızı düşünürken, diğer taraftanda bir sürü ders aldık dünyaya başka pencereden bakmaya başladık, sanırım biz o çok yorucu ve koşturmacalı yaşam tarzımıza biraz mola verdik .
Bu illetin hiçbir fark gözetmediğini gördük. Çaresiz kalmanın ne olduğunu, paranın sağlığmızı almaya yetmediğini, ailenin anlamını, aileyle olmanın güzelliğini ve aileyle birlikte evde kalmayı öğrendik. Yardımlaşmayı, hal hatır sormayı anımsadık. Dolaplar dolusu kıyafet, çanta, ayakkabı takıların fazlasına hiç ihtiyacımız olmadığını kuaföre gitmeden de bir süre kendi işimizi kendimiz görebileceğimizi anımsadık.
Ne kadar çok gereksiz şeyleri kendimize dert ettiğimizi ve evimizde ne kadar gereksiz şeyler olduğunu anladık. Pek çoğumuzun işlerinin evden de yapabileceğini öğrendik. En önemlisi de teknolojinin hayatımızın çok büyük parçası olduğunu anladık .
Bu dünyada yaşamımıza devam edebilmek için sadece kendimizi düşünmenin yaşama tutunmaya yetmediğini ve kendimizi bu iletten korumak için başkalarına daha çok ihtiyacımız olduğunu ve kendimizi koruyarak onlara daha çok yardımcı olacağımızı da anımsadık .
Dünya üzerinde böylesine bir korona illetine maruz kalmak ve insanoğlununun çaresizliği ne yapacağımızı bilemememiz canımızı daha çok acıtıyor. Daha da acı olan sevdiklerimizi son yolculuğuna uğurlayamıyoruz bile bu iletten kaybettiğimiz tüm sevdiklerimizi rahmetle anıyorum.
Belki hiç bir şey eskisi gibi olmayacak. Dünyadaki tüm çizgiler değişmeye başladı, daha ne kadar süre evlerde kalırız hiç kimse bilmiyor ama bildiğim, bir müddet daha dostlarla birlikte çay, kahve yudumlayamayacağız, elbet bitecek diye düşünüyorum ama en az zararla bitsin diye dua ediyorum..
Şu an sadece ve sadece sağlıklı kalmaya ve yaşamak için gerekli temel ihtiyaçlara muhtacız.
KALIN SAĞLICAKLA
RECEBİYE ÇATAK SEZER
