Esiyor karayel, ayaz mı ayaz.
Tipiye çevirdi, kara gökyüzü.
Delice ve hırslı, sanırım poyraz.
Karlardan görmüyor, bakın göz gözü.
--
Bir fırtına çıkmış ki, sormayın nası.
Uğultusu yaman, seslerin hası.
Ardından duyuldu, dağların dansı.
Çığdan gelen çığlık, doldu yeryüzü.
--
Karlar aman vermez, donar bedenler.
Ulaşam desende, bitmez nedenler.
Ya buz dağı, ya sarptır, varılan yerler.
Çığdan gelen çığlık, vurdu her yüzü.
--
Perişan biçare , sonunu bekler.
Çıkmadan can tenden, bulmak dilekler.
Boşa çıktı yine, onca emekler.
Çığdan gelen çığlık, verdi son gücü.
--
Süt liman dağların, hali sonunda.
Ölümüm hükmü var, son soluğunda.
Karlardan oluşan, sonsuluğunda.
Çığdan gelen çığlık, kesti bak sesi.
--
Güzgülü acıdan, oldu tarumar.
Karlara kurbandır, gidiyor canlar.
Afetler ard arda , geliyor dostlar.
Çığdan gelen çığlık, sustu ebedi.
5 Şubat 20 20
Figen Sezen ( Güzgülü )