Avunur dururuz evde çaresiz.
Kimimiz mutfakta, hal böyle iken.
Bazısı tuvalde resim, çehresiz.
Resmeder hasreti, hal böyle iken.
* * *
Kimisi yalnızdır, masa başında.
Karşıda monitor parlak ışında.
Elleri dolanır, yazı tuşunda.
Yazılır şiirler, hal böyle iken.
* * *
Diğeri elinde bağlama çalar.
Dilinden dökülen acı anılar.
Yükselir semaya o nidalar.
Kaderi taşlanır, hal böyle iken.
* * *
Camlardan bakılır yürekte özlem.
Yapılır doğaya, özlemle gözlem.
Balkonda hava al, şimdi bu elzem.
Hasret çayı içer, hal böyle iken.
* * *
Köşede oturmuş, yaşlı bir nine.
İlmekler atıyor, örgü şişine.
Belki torun belkide kendi eşine.
Sevgiyi dokuyor, hal böyle iken.
* * *
Yerlerde sürünür, minik bebecik.
Etrafa veriyor, tatlı gülücük.
Dünyası kendince ufak minicik.
Oynuyor sessizce, hal böyle iken.
* * *
Evlerde yaşanır, türlü gizemler.
Yürekte saklanır, bazı elemler.
Hatıra gelince, yaşanan demler.
İçlere ağlanır, hal böyle iken.
* * *
Sorgular kendini, vede evreni.
Kapanır içine, yapar empati.
Kırdıysam bilmeden acep birini.
Düşünüp dövünür, hal böyle iken.
* * *
Güzgülü mananın içine daldı.
Eline kağıdı kalemi aldı.
Tüm sevdiceğe, selamın saldı.
Şiirle garkoldu, hal böyle iken.
