Anne!!!
Ağlamaktan yorulur mu insan?
Yoruldum,bak!!!
Akmıyor gözlerimden yaşlar,
Üstelik;bağrıma kara taşlar,
Basmayı da öğretti kahpe felek.
Yani ANNEM insan zamanla acıya,
Karşı durmayı da öğreniyormuş,
Şu yalan dünyada, onu bile öğrendim.
Nasırlaştı artık kalbim...Yorgunum.
Ahh..Annem ...AHH...
Sen...
Yılların yorgunuyum derdin de,
Sana gülerdik kardeşlerimle,
Annem de ne diyor?
Ne demek yılların yorgunluğu?
Yatar kalkarsın geçer,
Nasılsa yorgunluktur
Şunun şurası...
derdim.
AMA...
Yılların yorgunluğunun,
Ne demek olduğunu,
Asıl şimdi öğrendim.
Bu amansız yorgunluğa
Hiç bir doktorun ve hatta,
Bin bir çeşit merhemin,
Şifa olamayacağını öğrendim...
Öğrendim annem...
Nasıl yoruluyor muş
İnsan zamanla.
Şengül YILDIRIM//İstanbul